Beelddenken

Je kent het wel. Iemand zegt of vertelt iets en je krijgt er onmiddellijk beeld bij. Soms is dat grappig. Vooral als een ander, die het ook gehoord heeft, soortgelijke beelden doorkrijgt en je daar samen op kunt doorfantaseren.

Soms is het in eerste instantie best grappig wat je hoort maar blijft het beeld langer hangen dan je lief is. Dat overkwam mij laatst en dat ging zo.

Ik tegen collega: 'De toiletspray op de vrouwen wc is op. Wil je een nieuwe brengen?'
Collega 'Ja hoor, doe ik wel. Nog voorkeur voor een smaakje?'
Ik: 'Huh smaakje?'
Collega: 'Jij gaat er vast niet aan likken hè? Ik zet wel iets neer.'

Ik snapte natuurlijk best wat ze bedoelde met smaakje maar haar reactie daarop zag ik niet direct aankomen. Gevolg was wel dat ik het beeld van mijzelf, lebberend aan een toiletspray van zoete rozen, lavendel of oceaangeur niet snel kwijtraakte. Ik proefde het zelfs. Da's toch niet goed?

Maar goed, veel dingen slijten dus dit ook. Een toiletspray is nu gewoon weer iets waar deze voor bedoeld is. Voor mij dan want misschien heb ik anderen nu met onwenselijke beelden opgezadeld.

Sorry, beelddenkers, was niet de bedoeling hè? Maar echt, het slijt wel weer.

Woordjes

Twee jochies van een jaar of 8 in het badhokje van het zwembad:

Jochie 1: 'Ik dacht vroeger dat de wereld er uitzag zoals in GTA 5.'

Jochie 2: 'Ik dacht vroeger dat de wereld niet groter was dan ons huis en onze tuin.'
Jochie 1: 'Watttt??'
Jochie 2: 'Ja echt en dat ik eraf viel als ik verder ging.'

Jochie 1: 'Wat was jouw eerste woordje?'
Jochie 2: 'Papa.'
Jochie 1: 'Mijn eerste woordje was mama.' Dan zachtjes: 'En mijn tweede woordje was kut.'

Na een korte stilte weet Jochie 2 het ook weer: 'Mijn tweede woordje was Wifi.'

Einde gesprek. Met natte haartjes naar huis. Potje GTA spelen en kut roepen als de Wifi  niet werkt.