Ik lees het boek 'Omringd door idioten' van Thomas Erikson. Het gaat over de vier persoonlijkheidstypes, rood, geel, groen en blauw. Het is een bekende theorie die gebruikt wordt bij ondermeer teambuildings.
In het kort komt het hierop neer:Rood staat voor dominant, extravert, direct en niet houden van inactiviteit. Rode mensen vinden dat hun idee uitgevoerd moet worden.
Gele mensen zijn inspirerend, haastig in hun reacties, impulsief en houden niet zo van routine. Weten pas wat ze gaan zeggen als ze al aan het praten zijn.
Als je groen bent ben je evenwichtig, conflictvermijdend, een goede luisteraar en een ondersteuner. Je vergeet niemands verjaardag.
Blauwe types zijn correct, voorzichtig, zetten zich maximaal in. Lezen eerst de gebruiksaanwijzing dertig keer voordat ze de tv gaan gebruiken.
De meeste mensen hebben een combinatie van twee kleuren in zich die hun gedrag bepaalt. Het is interessant om te lezen en te herkennen welk kleurtype bij jezelf en bij de ander overheerst en waarom het zo hier en daar kan botsen of juist erg klikt met anderen.
Ik herken in alle kleuren wel iets van mezelf en zal vast niet de enige hierin zijn. Het hangt in sommige gevallen toch ook van de omstandigheden en de mensen om je heen af welke kleur wel of niet goed uit de verf komt? (Leuke woordspeling, niet van tevoren bedacht trouwens. Dit neigt naar geel😁).
Vanochtend begon de zon te schijnen toen ik bezig was in het boek. Ik zocht mijn zonnebril. Ik had 'm toch in mijn tas gedaan toen ik eergisteren uit de auto stapte? Ik keek in alle vakjes maar zag 'm niet. Ook in de auto lag ie niet. Op de wc, de slaapkamer en in de keuken? Nergens. 'In je kleine tasje?', riep Peter vanuit de tuin. 'Nee, ook niet!' riep ik vanuit de hal. Nog één keer keek ik in mijn tas. Wat denk je? 'Ik heb ' m hoor!' riep ik weer.
Terug in de tuin vroeg ik aan Peter: ben ik nu groen, blauw, geel of rood?
Zijn antwoord: blind.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen