Vanochtend, vlak voor schooltijd, kwamen mijn jongste en ik via het weer (koud hè?) op het onderwerp Italië. Afgelopen zomer maakten we, samen met familie, een mooie rondreis met een gehuurde camper door dit prachtige land. We sliepen o.a. op de Vesuvius en hadden uitzicht op Napels. Mijmerend over de warmte en de gezelligheid zei hij: 'Weet je wat ik echt het leukste vond van de hele vakantie?'
'Nou?' Het kwam er quasi onnozel uit. Ik wist namelijk bijna zeker dat hij als waterrat iets zou zeggen als: 'Zwemmen in het meer van Bolsena!' Klaar voor het antwoord ging ik er es lekker voor zitten.
'De terugreis!' klonk het opgewekt.
'Hmm, de terugreis, hoezo dat?' Ik kon mijn teleurstelling nauwelijks verbergen. 'Wat is er mis met fietsen door Rome en overheerlijke pizza's?' dacht ik zonder het hardop te zeggen. Zijn enthousiasme ging nog een tandje hoger toen hij vervolgde: ' Dat we toen tijdens het rijden bovenin de camper mochten liggen en dat we een appeltje in een bakje kregen.'
Enjoy the simple life.
Ik heb er soms moeite mee; hij kan het!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten