Gisteravond hoorde ik zo'n kreng neurotisch rond mijn hoofd zoemen. Met mijn hand in de lucht diende ik hem van repliek. Het beest liet zich niet wegjagen en kwam terug. Ik bleef roerloos liggen om de marteling te ondergaan:'Prik me maar en zout daarna op' . Ik hoorde even niks. Totdat de mug manlief had bereikt. 'Gatver, een kutmug!' klonk het naast me en het licht ging aan. Het beest was in geen velden of wegen te bekennen. Uiteraard. Het licht ging weer uit en weer aan. Een grote klap en bloed op het behang.
Ik denk dat het mijn schuld was. Ik had de ramen wagenwijd opengezet. Alsof je inbrekers uitnodigt wanneer je vergeet de deur op slot te doen. Dat werk.
De komende nacht is het weer warm. En weer wil ik die ramen open. Ik vrees dat we vanavond voor het slapen gaan een fittie hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten