donderdag 27 april 2023

Whatsapp voor Boomers

Ik kom naar jouw toe

jouw = jou

Anders wacht ik wal

wel

Dat zonnetje van zegt niks

Van nu?

Ja woordje vergeten😁

Schrijffoutjes op WhatsApp. Het gebeurt bijna iedereen. Meestal komt het van de woordherkenning die ingesteld is. En van te snel op verzenden drukken.

Ik heb altijd de neiging om snel te corrigeren. Dat doe ik ook. Maar ik hoorde laatst in een podcast (De Shitshow) dat dit voor bejaarden is. Want het zijn geen echte spelfouten. Het zijn verschrijvingen door snelheid. Iedereen snapt wat er echt bedoeld wordt maar alleen bejaarden voelen zich genoodzaakt om te verbeteren. Irritant.

'Niet meer doen dus… of reken jij jezelf al tot die groep 😇😂?', appte een vriendin mij.

Nou, niet per se nog....

Trouwens nu ik het zo schrijf....

Die puntjes achter een zin, daar schijnt ook iets mee te zijn. Ik kreeg vaak te horen van de jeugd dat dit irritant is. Waarom weet ik niet. Gewoon irritant. Puntje, puntje, puntje.

Net als 'Ok'. Daar kleeft desinteresse aan of zoiets. Is niet zo bedoeld maar ik snap het wel.

En ook: als je te snel op iets reageert heb je geen leven. Maar als je te lang wacht met een reactie negeer je iemand.

Pfff, het valt nog niet mee voor een bejaarde.

Of: de jeugd legt op alle slakken zout.

Punt(je).















-

















woensdag 19 april 2023

Bieren met de boys

Treinconversatie Utrecht - Den Haag Centraal 

'Is wel relaxed. Door de week chill ik met m'n chick en in het weekend bieren met de boys. Maar niet alle vrienden van vroeger gaan nog mee.'

'Nee man, ik heb er ook zo een. Die mag niks meer van z'n chick. Hij was dronken op z'n vrijgezellenfeest en moest een nacht de cel in. Had een vrouw geslagen.

'Da's toch gaar?'

'Nu zit ie helemaal onder het duimpie.
En als ie nog es mee gaat is ie direct stuk van het bieren. Niet chill man.'

'Kapot volle trein. Is significant kut als je moet staan. '

'We gaan vaak borrelen na het werk. Zuipen. Echt chilll. Best wel.'

"Laatst gingen we skieën. Stonden we te zuipen en gingen we weer. Stond er nog 500 euro bier op tafel te verdampen. Bizar. In de tijd op de uni toen bier nog 50 cent kostte kon dat nog. Niet helemaal handig.
Paar biertjes is gewoon leuk.'

'Mijn vriendin rijdt niet. Helemaal kut. Ik rijd wel veel. In een gehuurde waggie. Wel chill. Ik rijd altijd te hard. Laatst 200 euro voor 18 kilometer te hard. Niet nice.
Alsof je een halve crimineel bent.

'Da's toch gaar?'

Maar ik betaal niet.
Ik wacht tot de laatste dag van de betalingstermijn en ga dan in bezwaar.
Moet je altijd doen. Wordt heel vaak goedgekeurd. Kost te veel tijd. Best wel bizar.'

Chille boys.
Met hun chick onder het duimpie in een gehuurde waggie, stuk van het bieren op de uni. 

Da's toch gaar?

Niet nice. 
Significant kut. 

Ofwel omhooggevallen snotneuzen.
































dinsdag 11 april 2023

Tell me boy

Ik kom er na 45 jaar achter dat ik al 45 jaar iets falikant verkeerd heb gedaan.

Ik werd vanochtend met de neus op dat feit, op mijn fout, gedrukt. Het ging zo:

Collega's van mij waren afgelopen weekend naar musical Grease geweest. Toen ik een van de twee zag begon ik enthousiast 'tell me boy, tell me boy' (uit Summer Nights) te zingen. 'Het is 'tell me more', zei ze. 'Nee tell me boy', antwoordde ik stellig. 'Nee, echt niet' zei de collega weer. 'Ze willen meer weten, dus 'tell me more. En niet alleen van die boy ( John Travolta), ook de vriendinnen van Olivia Newton John zijn nieuwsgierig naar haar liefdesavontuur. Dus ' tell me more.' Een andere collega deed het nog eens dunnetjes over met hetzelfde verhaal.
Zo, nou ík weer.

Klonk inderdaad aannemelijk. Maar hé, dan heb ik op alle feestjes,  op de dansvloer, in de auto, tijdens het stofzuigen, schoonmaakklussen, luiers verschonen en weet ik veel waar en wanneer de plank mis geslagen? Kon het nauwelijks geloven.

Mijn laatste hoop: Google.
Nou, je raadt het al.

Thuis zocht ik op YouTube naar het liedje. Ik luisterde eens goed. 'Nou, 't zal wel waar zijn maar 'tell me more' zou net zo goed 'tell me boy' kunnen zijn, zei ik tegen Peter. Hij: 'Je hoort wat je denkt te horen en daarna kun je het niet meer anders horen.'

Mijn jongste zoon: 'Tell me more', is toch logisch? Ze willen meer weten hè?'

Jahaaaa. Tell me boy.























vrijdag 7 april 2023

Welkom in the jungle

Peter komt thuis. Het eerste geluid wat hij hoort is een uitbundige geeuw. 'Nou, welkom in the jungle', zucht hij.

Geeuwen met geluid. Geschreeuw, volgens Peter. Dat kan ik en dat doe ik. Al zolang als ik het mij kan herinneren. Eerlijk is eerlijk: In de thuissituatie uitbundiger dan daarbuiten.

Peter went er maar niet aan. 'Het is alsof er een wild dier in huis woont' of 'Tarzan', hoor ik vaak. Of non-verbaal: fronsende wenkbrauwen, draaiende ogen, een zuur mondje, neusvleugels die bewegen. Wie hem kent weet hoe dat eruit ziet.

Ik lach het altijd weg met: 'Ik wil gewoon mezelf kunnen zijn. Dit is wat ik doe.'
In voor en tegenspoed was het toch?

En ik weet dat ik niet de enige ben. Op mijn werk hoorde ik laatst een collega vol overgave, met groot volume, ongegeneerd geeuwen.  Alsof ze thuis was.
Kan gewoon.



donderdag 6 april 2023

Passionmoe

Op tv werd de mensen op straat gevraagd naar de oorsprong van Pasen. De meeste mensen wisten er geen antwoord op en kwamen niet verder dan het begin van de lente en nieuw leven.

Ik leerde vroeger het traditionele christelijke verhaal van de opstanding van Jezus. Toch komt het paasfeest niet uit het Christendom maar uit de Joodse traditie. De paashaas schijnt uit Duitsland te komen en de eieren hebben iets met vruchtbaarheid te maken.

Hoewel het paasfeest in Nederland steeds minder geassocieerd wordt met iets religieus wordt sinds 2011 op witte donderdag het Bijbelse paasverhaal, in de vorm van The Passion, vertolkt. Met liedjes, sketches en spektakel wordt het levens- en stervensverhaal van Jezus in een willekeurige stad geschetst. Er wordt een enorm lichtgevend kruis door de menigte gedragen en de mensen wordt gevraagd naar hun idee hierachter. Sommigen doen dat uit christelijke overtuiging, anderen doen het om te rouwen of troost te krijgen.

Het verhaal op zich is bijzonder en leent zich voor een opvoering zoals dat in deze vorm gebeurt. En hoewel ik de eerste jaren ook keek ben ik nu toch wat Passionmoe. Want ondanks de wisseling van artiesten en de stad is het veel van hetzelfde. Daarbij voel ik ongemak bij de gesprekken bij dat enorme kruis. Maar goed, ik hoor vast bij de minderheid. Immers, voor veel gelovigen is het paasverhaal juist sprekend en zelfs de basis van het geloof, wat ze maar wat graag willen delen met anderen. 

Hoe een onschuldig mens moet lijden en sterven voor de redding van alle mensen en na drie dagen weer opstaat is voor mij een verhaal waar ik weinig van snap. Ook toen ik klein was begreep ik het niet. Niet dat het nu nog een issue is maar met evenementen als The Passion komen de vragen toch weer een beetje naar boven drijven.

En Pasen is qua onduidelijkheid zeker niet het enige christelijke feest. Over een tijdje komt Hemelvaart er weer aan. Over Pinksteren nog maar te zwijgen.


zaterdag 1 april 2023

Heimwee naar de sauna

Op de klok kijken en dan zien dat de tijd veel te snel omgaat. Da's natuurlijk juist niet de bedoeling van een dagje ontspannen in de sauna. Eigenlijk zouden er helemaal geen klokken moeten hangen daar. Tijd voor jezelf, van jezelf en zonder tijdsdruk.

Gisteren was ik er, samen met een vriendin. Als twee meisjes die op schoolreis gaan. Je kunt je er al tijden verheugen: een dagje sauna. 'Nog 4 nachtjes slapen', appte ik haar aan het begin van de week. 'Zinin', 'heerlijk', 'kan niet wachten' en meer van dat soort werk. Hoe over de top wil je het hebben? 

In de kleedhokjes krijg ik een scanbandje van mijn vriendin aangereikt. 'Bovenlangs' roept ze. Ik pak 'm over. Maar bij de kluisjes kan ik het ding nergens vinden. Raarrrrr. Tas over de kop, jaszak checken, het kleedhokje weer in. Nergens te vinden. Hoe dan? Tja, in mijn broekzak dus. 

Het heerlijke dagje kan eindelijk beginnen.

Eerst een rondje bronnenbad. 'Brrr, koud', zegt mijn vriendin als ze het bad vanachter het raam ziet. 'Nee joh is juist hartstikke warm', zeg ik. Als we de trap afdalen weet ze het weer. Beetje jammer dat de massagestralen niet werken maar het bubbelbad pikken we vrij snel in. We verbazen ons over een Duitser die bewust kopje onder gaat. 'Moet ie toch niet doen?' Misschien houdt hij van prikkende ogen. 

Dan het saunaplein op. Heerlijk zoveel keuze. Lekker liggen of zitten zweten. Beetje kletsen, als er niemand anders bij is en zwijgen als er meerdere mensen in de ruimte zijn. Slappe lach proberen in te houden omdat we onszelf in gedachten zien rennen als paarden rond de hooibak. Want ja, er is ook een sauna met hooi. Hi ha! Fantastische onzin.

Een stel wordt door een medewerker uit een saunaruimte gehaald. Wat zou er gebeurd zijn? Bij het voetenbadje zit hetzelfde stel even later naast ons. Hij is verliefd op haar,  dat is te zien. Hij vraagt haar wat de groep mensen, die staan te wachten voor een ruimte, daar doen. 'Voor een opgieting', legt ze uit. Het is vast zijn eerste dag in de sauna. 

We genieten van een goddelijke lunch en nemen een duik in het koude water bij het saunaplein. We warmen ons op in het warme zoutwaterbad in de buitenlucht en we trippen van de ene naar de andere sauna. 

Soezen in de badjas in de saunalodge.Met een Spaanse wijn, een broodplank en nachoschotel kan het haast niet lekkerder. Slipper kwijt, dat dan weer wel. Weer gevonden achter het wiel van de rijdende tafel. 

Het is half negen 's avonds. Weer die klok die ons met de neus op de feiten drukt. Op weg naar de auto begint de heimwee al. Volgende keer nemen we er een overnachting bij.