Dagje Schier met familie op een zonovergoten Eerste Pinksterdag.
Nadat we onze gereserveerde fietsen hebben opgehaald strijken we neer op het terras bij Hotel van der Werf.
De dienstdoende ober komt onze bestelling opnemen. Ik ben als eerste aan de beurt en daar ga ik: 'Mag ik een koffie?'En appeltaart.'
De ober: 'Ho ho, zullen we eerst de drankjes doen?' Ja, mijn vrouw deed dit vroeger ook.'
(Hij bedoelt drammen).
Grappige kerel deze. Als een collega serveerster even later een bestelling laat vallen is hij er als de kippen bij om enigszins geïrriteerd tegen haar te zeggen: 'Nou ja, scherven brengen geluk, ik zou maar vast een staatslot kopen als ik jou was.' Dit herhaalt hij nog eens bij onze tafel. Niemand lacht. Alsof de grap na twee keer wél leuk is.
Aan het einde van de dag eten we een visje op Lauwersoog. Als de ober het afgekloven bord onder mijn neus weggrist schrik ik uit mijn gedachten. Hij: 'Je schrok hè? Ja, dat doe ik bij mijn vrouw ook wel eens, even controleren, die schrikt dan ook zo.' Lachje.
Ook al weer zo'n leukerd die zijn eigen grap 100% geslaagd vindt.
Eindconclusie: Obers, trouwens alle mannen die hun vrouw, hun ex, hun moeder óf hun dochter erbij moeten halen om daarmee de Popie Jopie uit te hangen, bereiken bij mij juist het tegenovergestelde.
('zei mijn vrouw vannacht ook'🙈🙈🙈🙈)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten