Zaakje

De stacaravan tegenover ons heeft nieuwe bewoners. Twee Franse stellen, zo'n 10 jaar ouder dan wij schat ik in, en een jonger stel; dertigers. Verder is het een ontmoetingsplaats van vrouwen en mannen van allerlei leeftijden. Vast een familieweekend, reünie of vriendenvakantie.

Een intrigerend geheel. Vooral in de ochtend als wij zitten te ontbijten en zicht hebben op alles wat er gebeurt. Maar ook in de avond als er meer drank in het spel komt en het gelal steeds luidruchtiger wordt. Te korte nachtponnen; blote basten, heel veel gelach en harde stemmen waarbij de mannen in de meerderheid zijn.

Geen probleem voor ons, we vermaken ons met wat we zien

Maar natuurlijk zitten daar grenzen aan..

Voor ons dan.

Één van de mannen, de kleinste van het stel, komt in de ochtend naar buiten in zijn onderbroek (gisteren een witte, vandaag een blauwe) en blijft hier vervolgens uren in lopen. En bleef het hier maar bij.

Zonder gêne, staat hij, midden op de veranda en om de haverklap, zijn zaakje te krabben, of hij nu wel of niet in gesprek is met zijn caravangenoten of de gasten die langs komen. Daarbij heeft hij er geen enkele moeite mee om zijn hand van achteren in zijn boord te steken om daar uitgebreid te gaan vorken. Als hij even geen jeuk heeft staat hij vol trots met zijn armen over elkaar en met zijn heupen vooruit.

Zijn naaste omgeving tolereert het blijkbaar en verder gaat het wat hem betreft niet. Hij mag er helemaal zijn in zijn blauwe onderbroek. Of in zijn witte  Hij mag pulken en vorken wanneer hij dit nodig vindt en iedereen mag het zien. Het t-shirt wat hij draagt met opschrift 'No stress' met een blije smiley, neemt hij wel heel letterlijk.

We willen er niet naar kijken maar toch...
Toch gaat de aandacht telkens weer naar dit mannetje wat daar loopt te paraderen met zijn zaakje en de bijbehorende handelingen.
Ik kruip af en toe achter mijn boek om het niet te hoeven zien. Ik zou er met mijn rug naartoe kunnen gaan zitten maar wil me blijkbaar ook blijven verbazen. Over (ik vermoed).zijn zoon bijvoorbeeld.

Ook hij heeft jeuk en ook hij is niet omgevingsbewust. Hij heeft ons vijf minuten eerder nog gegroet in het Nederlands ('Goeiedag' met Frans accent) en nu staat ook hij, weliswaar in zwemshort, schaamteloos te schrapen met de rug naar ons toe.

Iets met een appel en een boom.

Of:

Waar je jeuk hebt moet je krabben.
Boeien wie dat kan zien.
Het mag er allemaal zijn.