Iets met een dingetje
Waar zouden we zijn zonder taalclichés? Ze helpen je door de moeilijke gesprekken heen. Heerlijk als je dan en paar vaste uitsmijters hebt die je in kunt zetten.
Als je het even niet meer weet zucht je : ‘Dat hoor je mij niet zeggen!' Als je op tijd staat en je wilt van het gesprek af zeg je met een begripvolle blik: ‘Ik hoor wel wat je zegt.’ Of als je niet weet hoe je je anders uit moet drukken als je blij bent, gil je enthousiast: ‘Het is té leuk of dat is helemaal toppie!’
Als je iemand een hart onder de riem wilt steken zeg je met lijzige stem : ‘Dat hakt er wel in hè?’Of (doet het altijd goed): 'Het komt nu wel dichtbij!’ Als je het er eigenlijk niet over wilt hebben drop je gewoon: ‘Daar vind ik wel iets van.’ Verder ga je niet. Als definitieve afronding zeg je aarzelend: ‘Dat is nog wel een dingetje.’
Tegen zeurders roep je : ‘Doe je ding’ en als je geen tekst meer hebt zeg je : ‘Dus dat’ of in de iets langere variant :'Van die dingen.'
Geef het een plekje.
En weer door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten