Verjaardag

'Dat doet ie nou altijd.' Ze zegt het met enige schaamte terwijl ze haar hoofd naar me toedraait alsof ze mij een geheim moet vertellen. Haar man scharrelt rond de bakjes met overgebleven Chinees en zijn ogen kijken hoopvol naar de jarige in de verwachting dat zij hem bevestigend antwoord zal geven op zijn vraag of het de bedoeling is dat restjes in de kliko verdwijnen. In dat geval neemt hij ze graag mee naar huis. Zijn verwachtingsvolle blik verandert in een grijns van oor tot oor als ze 'Ja hoor, neem maar mee' zegt.

'Altijd eten en aankomen ho maar!' klinkt het naast me met terechte en zeer te begrijpen jaloezie. 'Oh, hij heeft vast een snelle stoelwisseling' , verdedig ik hem. Ik wijt deze 'slip of the tongue' maar aan de drie overheerlijke roseetjes die ik voorgeschoteld kreeg. Maar bij toeval klopt die stoelwisseling nog ook want hij zetelde deze middag op verschillende stoelen. 

Gezelligheid rond de tafel van een jarige vriendin. Ik vermaak me kostelijk als ze -  haar roots niet verloochenend - met haar moeder op zijn Gronings zit te keuvelen. Haar vader doet hetzelfde met de zwager van zijn dochter. De zwager, die mij overigens tot twee keer toe een hand gaf, moet erg zijn best doen om de vader te verstaan. Hij probeert iets meer op zijn articulatie te letten en de zwager buigt naar voren om hem beter te kunnen horen. Het lukt heel aardig want er ontstaat zeker iets van een onderhoudend gesprek over motorrijden, een gezamenlijke passie van de beide heren.

In de tussentijd word ik,  door de zoon van de andere vriendin van de jarige,  geschoold in de 'zesjescultuurapp' op zijn smartphone. De vriendin en ik concluderen dat wij vroeger natuurlijk precies hetzelfde deden.  We hadden alleen geen app die dat voor ons kon uitrekenen. Via mindfulnesskaartjes, gaat het gesprek verder van gewichtsverliesstrijd, geloofsovertuiging en het talent om je ogen - bij opgehoogde emotie - in een andere kleur te laten veranderen, over op opvoeding en facebookcultuur. 

Aan het eind van de avond gunt de gastvrouw ons blijkbaar zoveel dat de geserveerde koffie bijna in slurpvorm moet worden genuttigd. Vast een teken dat ze erg blij is met het bezoek van vanmiddag. Ze was vandaag zo goed voor ons in de weer en deed braaf - al dan niet door haar moeder aangespoord -  de deur open als de bel ging. Het spijt mij om die reden destemeer dat ik bij het verzitten een aantal keren met mijn hakken tegen haar voeten stootte. Ik hoop dat ze er vandaag een beetje mee in de pas kan lopen en met plezier terug kan denken aan de viering van haar geboortedag.