In dit geval uitte mijn zoon zijn ongenoegen, omdat het kon. Hoe anders is dat als je soortgelijke geluiden hoort bij mensen die verder van je af staan en tegen wie je niet durft te zeggen dat je je daar aan stoort. Zo had ik jaren geleden een collega, die zijn neus op zo’n manier ophaalde dat hij zijn complete neusinhoud met bijgeleverd keelgeluid richting zijn hersens snoof. Zeker een paar keer per minuut en altijd tijdens de koffie of de lunch. Verkouden of niet, het produceren van dit geluid zat gewoon in zijn systeem. Ik werd er misselijk van maar was niet assertief genoeg om dat te uiten, dus onderging ik het.
Maar het kan nog erger. ’s Ochtends bij de bushalte zijn er wel eens jongens die het nodig vinden om op de tegels te spugen. Het spugen op zich is één ding maar vooral het geluid wat klinkt als het de tegel bereikt is niet te harden, ik ga er nog net niet van over mijn nek . En ook dat moet blijkbaar in de herhaling zodat de hele stoep binnen de kortste keren bedolven ligt onder vieze kwakjes. En waarom? Met hetzelfde gemak slikken ze het eigen mondvocht door en hoeft niemand zich te ergeren of zich ongemakkelijk te voelen. Helaas is dat niet het geval en heb ik nog een lange weg te gaan. Of ik bedenk een nieuwe #MeToo. Voor erkenning van grensoverschrijdende lichaamsgeluiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten