‘Eerst wou je tegels en nu moet het weer hout
zijn?’ ‘Nee-ee, ik bedoel tegels op de muur en hout op de vloer.’
Een kleine
conversatie in een bouwmarkt waar ik afgelopen weekend rondstruinde. Ik keek het
duo na en maakte mij een voorstelling van het toilet waar ze over steggelden.
Maar omdat ik me moest focussen op radiator ombouwconstructies was het niet
handig om mijn fantasie los te laten op de woninginrichting van het stel, laat
staan om de interactie tussen beiden aan een analyse te onderwerpen.Soms is het lastig om steeds prikkels binnen te krijgen op momenten dat dit niet direct gelegen komt. Gelukkig zijn de beelden die ik ontvang ook vaak wél gewenst en geniet ik van wat ik voorgeschoteld krijg. Van de week stonden er twee dames in het gangpad bij de uitgang van de bus. Ze kenden elkaar niet. De ene zocht naar het stopknopje terwijl de andere zag dat ze dat deed en haar vertelde dat dit zich aan de andere kant van de paal bevond. Er ontstond een gesprekje waarin buservaringen werden gedeeld. Ik observeerde de trekken in de gezichten en de glans in de ogen van de twee. Er was herkenning maar ik signaleerde ook een zekere sympathie over en weer. Ze stapten samen met mij uit. Ik zag dat ze allebei dezelfde richting op liepen en er klonk ‘werkse vandaag!’ Terwijl ik de andere kant op liep keek ik nog eens om. ‘Dit moeten vriendinnen worden’, ging er door me heen en ik moest de neiging onderdrukken om ze met deze boodschap achterna te hollen.
Later op de dag zat er in een volle bus een vrouw tegenover mij die omhoog kwam terwijl het voertuig nog reed. Ze rolde half over het meisje heen dat naast haar zat. Enigszins verwilderd en gewapend met rolkoffer stuntelde ze naar de uitgang. Mijn opmerking ‘als ze nou even wacht tot de bus gestopt is...’ was overbodig maar kwam overeen met de emotie die ik in de lach van het meisje opving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten