Paashaas, niet voor mij

Vanochtend even snel naar de de AH, voor een paar kleine boodschappen. Bij de zuivel zie ik iets bruins vanuit mijn rechterooghoek.

Een paashaas die leuk aan het doen is. Met een mandje aan zijn arm, hazetanden en een vrolijke snoet. Ik zeg in mezelf: 'Hell no' en duik snel een gangpad in.

In het dorp verderop staat een paashazenorkest By the rivers of Babylon te spelen en worden kinderen tegen een loslopende paashaas aangedrukt zodat papa, die het leuker vindt dan zijn kroost, er een foto van kan maken. 

Waarom voel ik zoveel weerstand bij mensen in verkleed/dierenpakken en in dit geval de paashaas? Het gaat eerder richting ergenis, of  plaatsvervangende schaamte dan dat ik er vrolijk van word. Ik heb het nooit leuk gevonden, ook niet als kind.

Ik ben echt niet tegen verkleden hoor. We hadden vroeger kisten vol met ridderpakken, starwarszwaarden, maskers, legerplunje, politiepetten, spidermanoutfits, pietenpakjes en noem maar op. Hartstikke leuk, onze jongens hebben er veel plezier mee gehad en ik ben zelf ook wel es naar een themafeestje in disco-outfit geweest.

Maar een volwassen vent (of vrouw) die voor joker gaat lopen als paashaas en denkt dat ie leuk is. Daar raak je mij kwijt.