Pijn in het hart

‘Met pijn in mijn hart trek ik me voor dit seizoen terug als presentator van Zomergasten', zegt Theo Maassen vandaag in de Volkskrant.

Ik ga hier echt heel slecht op. Niet om het feit op zich, daar ga ik niet over, maar om de uitdrukking' met pijn in mijn hart'. Een groter en lelijker cliché bestaat haast niet.

Ik snap best dat iemand, in dit geval Theo, zich rot voelt maar pijn in het hart? Je leest of hoort dit zo vaak, bijvoorbeeld: 'Met pijn in het hart neem ik afscheid.' Dramatisch en nietszeggend. Nog erger is: met een bloedend hart, met grote schroom, met diep verdriet, met een zwaar gemoed of met een zwaar hart, ik ben ten diepste geraakt. Pff, kan nog wel even doorgaan.

Maar nog even terug op Theo. Hij zou, gezien zijn cabaretachtergrond, deze teleurstelling bij uitstek, toch origineler kunnen verwoorden? Goedgebekt is hij zeker. Maar misschien wilde hij in dit geval aan de veilige kant gaan zitten. Snap ik ook. Maar dat kan ook zonder pijn in het hart. Als ie het al heeft.