Een vis in een tent

'Geef mij die stang even aan.' 'Welke, die kromme of die lange?' 'Die ene, die iets gebogen is maar niet die grote.' Met de stang waarvan ik denk dat die de juiste is wurm ik mijzelf onder het tentzeil. Ik heb het goeie exemplaar te pakken maar dan wel verkeerd om, wat onder het doek nog de nodige capriolen geeft om 'm goed te krijgen. 

Met de komende vakantie in zicht leek het ons handig om de tent nog even op te zetten zodat we straks op de plaats van bestemming niet voor verrassingen komen te staan. Bij het ontbreken van ook maar enig technisch inzicht en logisch nadenken, als het over dingen in elkaar zetten gaat, is dat voor mij natuurlijk een enorme uitdaging. Gelukkig heb ik een partner die deze eigenschappen allemaal wel in zijn genen heeft dus was er voor mij geen reden meer om de klus niet met vertrouwen tegemoet te treden.

Hoewel ik mijn kleding op het weertype had aangepast vonden de zweetstralen op mijn rug hun weg probleemloos naar onderen en zat ik onder het tentdoek niet ver van een appelflauwte af. Terwijl mijn eega druk in de weer was de juiste stok in het daarvoor bestemde gat te steken en de buizen op de goede plek op de grond te krijgen probeerde ik het doek zo goed en zo kwaad als dat kon in de lucht te houden. Daarbij kreeg ik aanwijzingen over de plek waar ik moest gaan staan, op welke hoogte ik het doek moest houden en wanneer ik de touwtjes om de buizen mocht knopen. Eerlijk gezegd heb ik mij wel eens onnozeler gevoeld bij eerdere gezamenlijke projecten op dit gebied. Mijn partner kent mij inmiddels een beetje en weet dat ik op dit soort gebieden op instructieniveau aangestuurd moet worden. En als je dat eenmaal weet en het geduld hiervoor op kunt brengen is zelfs het opzetten van een tent met mij een fluitje van een cent.

Het resultaat stond er na een klein half uurtje. Tijdens het karwei deed ik een serieuze poging om de volgorde van werkzaamheden in mij op te slaan in de hoop dat ik straks op het vakantieadres ook eens mijn kennis kan doorgeven als mijn echtgenoot het even niet ziet. Maar ik vermoed dat het rollenpatroon ook daar wel weer keihard bevestigd zal worden. Ik dacht ook nog slim te zijn door tijdens het opbergen van de tent de ritsjes allemaal dicht te maken omdat ik dacht dat dit voor het opvouwen ervan handig was. Deze proactieve houding werd vrijwel onmiddellijk teniet gedaan omdat de ritsen dan juist open moeten blijven. 

Ik hou me maar vast aan Einstein en in het bijzonder aan zijn uitspraak. 'Everybody is a genius....' 
Laat mijn sterrenbeeld nou ook nog Vissen zijn.