Regenparels

“Flikker toch op met die regen.” We hebben zo juist de stoelen buiten gezet in de stille hoop dat het een tijdje droog blijft als het opnieuw begint te miezeren. Mijn vriendin, die met haar kinderen op een camping 500 meter verderop zit en langs kwam voor een bakkie, was nog aardig opgewekt maar zakt nu toch langzaam weg in de poel van chagerijnigheid. Haar directe taalgebruik, over de druppels van natte ellende en vooral dat die moeten stoppen, is haar onmiddellijk vergeven.

Omdat we weigeren in de tent te gaan zitten is de paraplu inmiddels ter hand genomen en hebben we uitzicht op een stel dat net is gearriveerd en bezig is hun caravan te installeren. De afstandsbediening voor het parkeren van het onderkomen is handig en de man van het echtpaar lijkt deze ook te hanteren voor het aansturen van zijn vrouw die met krom gebogen houding de boel in de caravan glad strijkt. De stevige stappers onder zijn te wijde kuitbroek, type outdoor,  kunnen er mee door en matchen prima met de rode Crocs van zijn echtgenote. 

De paraplu kan inmiddels weer af en hoewel we dromen over de warmte van de zon en vaststellen dat we niet voor de regen naar Frankrijk zijn gereden worden onze grenzen over het begrip ‘goed weer’ verlegd en zijn we allang tevreden als het een beetje droog is. Heel af en toe doet de zon haar best en als ik de paraplu net weer opgezet heb lijkt het droog te zijn wat bij mijn vriendin enthousiasmerend werkt waardoor ze zich serieus afvraagt of ik hem nu als parasol ga gebruiken. Positivisme met een tikkeltje ironie moet ons op de been houden en voordat het droog wordt zal het blijkbaar eerst nog natter moeten worden.

Eerder deze ochtend had ik via de sociale media contact met mijn moeder in Nederland, deed ik mijn beklag over de natte voortent en vroeg ik of het bij haar ook zo druilerig was. Ik  kreeg een uitgebreid verslag over de gevolgen van de barre weersomstandigheden in ons kikkerland. Het plafond  in haar gang was door de regen half gescheurd en de vloer stond blank. Ze had direct haar buurvrouw gebeld en samen hadden ze pannen en bakken geplaatst om de schade enigszins te beperken. Ze had behoorlijk de pest in dat ze de deur niet uit kon en probeerde zichzelf op te fleuren door zich te vergrijpen aan chocola. Dat hielp niet echt en tot overmaat van ramp brandden haar gehaktballen ook nog aan. Maar ze eindigde optimistisch door te melden dat háár voortent in ieder geval niet nat was.  Mijn lachspieren werden onmiddellijk geactiveerd door de gevatte humor die uit het stukje sprak en ik bedankte haar voor het doorbreken van mijn neerslachtige bui.  

Regen veroorzaakt over het algemeen veel gezeik maar werd en wordt ook gebruikt als inspiratiebron voor vele artiesten als Acda & de Munnik, Supertramp, Phil Collins en Guns N’ Roses die met hun liedjes een positieve draai proberen te geven aan het pijpenstelen gevoel. Ik heb besloten dat mijn moeder vanaf vandaag ook in dat rijtje thuishoort omdat ze met de inhoud van haar schrijven mij een zon op het gezicht bezorgde.