Mijn blog gaat voornamelijk over bijzondere ontmoetingen en ervaringen met mensen maar ook over het leven in het algemeen
zaterdag 15 april 2017
Duiters, bloemen en rosé
Als we niet beter zouden weten hadden we zomaar ergens in een Duitse stad kunnen lopen waar een uitstervende bloemetjesmarkt de laatste stuiptrekkingen laat zien. Het loopt tegen vijven als ik samen met een vriendin een plaatsje op het terras op de Grote Markt in Groningen zoek. Hoewel de hoeveelheid mensen in de stad doet vermoeden dat de buitenzitjes overvol zouden moeten zijn is het tegendeel waar. Onder de parasols en het genot van de behaaglijke warmte van een heater nemen we plaats en bestellen een middelgrote cappuccino. De bijgeleverde paaseitjes verzachten enigszins de prijs van het drankje. Eigen schuld, hadden we maar niet zo hebberig moeten zijn en de kleinere versie moeten nemen. Duitse medemensen links en rechts van ons, die met bussen vol naar de hoofdstad zijn afgereisd om 'onze' bloemetjes mee terug te nemen naar hun vaderland doen zich te goed aan drank, friet en hamburgers die ze ongegeneerd en half afgekloven op hun borden achterlaten.
Het is gezellig in de stad als we na onze eerste stop via de Vismarkt naar de Zwanestraat lopen om in eetcafé Ugly Duck ons volgende drankje te nuttigen. Even hebben we de neiging om de meneer naast ons aan te sporen om zijn pet af te doen maar zijn gezicht is in constante staat van beteutering waardoor we af zien van verdere actie. Het geserveerde eten is, afgezien van de gekookte spitskool, een feestje. Het monchoutaartje, dat we met z'n tweeën moeten delen, omdat er nog maar eentje in het assortiment is, eten we gezellig samen van één bordje. Na een wit biertje en een rosé vervolgen we onze weg richting de Poelestraat waar we, weerstand bieden aan het trekken van een eierbal uit de automatiek en op het terras van 'Time out' belanden. Aardige bediening en gezellige medeterrasgangers zorgen er voor dat we de komende uurtjes niet, afgezien van toiletbezoek, van onze plek komen. Enkele roseetjes later en als er geen Oosterbuur meer te bekennen is besluiten we dat het welletjes is geweest. Er had overigens geen haan naar gekraaid als we zonder te betalen de plaats hadden verlaten maar ons moraal staat, ook mét alcohol in ons lijf, hoog in het vaandel dus rekenen we braaf onze genuttigde drankjes binnen af, waar de gezelligheid ons tegemoet komt.
In de bus naar huis blikken we terug op een geslaagde avond die we zonder 'telefoon- of anderzijds verloren eigendommen- perikelen' met veel gelach en gedeelde ervaringen op velerlei gebied op uitstekende wijze door zijn gekomen.
Met recht een goede vrijdag!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten