vrijdag 9 maart 2018

Kwijt

Ik loop op de Nieuwe weg in Groningen. Mijn oog valt op twee sportschoenen die aan een koord tussen de gebouwen hangen. Research leert dat de bungelende schoenen symbool kunnen staan voor meerdere dingen. Zo zou op de plek waar ze hangen kort geleden een jongen zijn maagdelijkheid verloren hebben, er zouden drugs te verhandelen zijn of ze zouden er hangen uit pesterij om iemand zonder schoenen naar huis te laten lopen. Hoe het ook zij, het is in ieder geval niet een plek waar je schoenen zou verwachten maar het tweetal is in ieder geval nog bij elkaar. Hoe vaak zie je als je onderweg bent niet een enkel exemplaar dat ooit onderdeel uitmaakte van een setje? Eén sok, één gymschoen, één handschoen?  Ze zijn kwijtgeraakt en de eigenaar zal er niet naar zoeken, wellicht niet eens missen.

Als kind kreeg ik van mijn opa en oma een zilveren armbandje met mijn naam erop. Ik had het altijd om, ook als ik in bomen klom of hutten bouwde. Niet zo slim want er kwam een dag dat ik het kwijtraakte. Ondanks meerdere zoekpogingen vond ik het nooit weer terug. Mijn grootouders vonden dat blijkbaar sneu want ik kreeg een nieuwe. Ze moeten bij de aanschaf gedacht hebben dat het niet verstandig was om voor mij opnieuw een zilveren sieraad te kopen want ik kreeg daarvoor een nepzilveren exemplaar in de plaats.

Ik heb blijkbaar iets met kwijtraken. Helaas ontkomt zilver daar ook niet aan. Zo ben ik ook eens een zilveren ring en nog maar recent een zilveren slavenarmband kwijtgeraakt. Elke keer steekt dat want naast de pijn als gevolg van het verlies van iets kostbaars, veroorzaakt mijn al of niet aangeboren klunzigheid een soort altijd aanwezige onrust omdat ik bang ben om iets te verliezen. En dat is nou juist iets wat ik wél eens kwijt zou willen raken.

Vorige week kreeg ik van mijn oudste zoon als verjaardagscadeautje een armbandje van echt zilver. De angst voor verlies van het sieraad werd vooralsnog verdrongen door gevoelens van vertedering die zijn gebaar bij mij aanwakkerden. En dat soort gevoelens hoop ik nou nooit kwijt te raken.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten