Zwarte piet

Over de zwarte pietendiscussie is al veel gezegd. Toch doe ik, tegen beter weten in, ook nog even een duit in het zakje van Sinterklaas.
Er zijn namelijk drie dingen die ik niet begrijp in deze discussie.

Ten eerste het argument van de voorstanders dat aan een traditie niet gesleuteld mag worden. Maar waarom zou je een traditie niet in een nieuw jasje mogen steken en door nieuwe inzichten niet mee kunnen laten ontwikkelen? Zwarte piet is door de jaren heen immers al overgegaan van een boeman met een roe in een soort clownspersoon, waarbij ook zijn uiterlijk is meegegaan in de verandering. En ondanks zijn bijgestelde buitenkant en imago bestaat hij nog steeds. Ook het feest op zich is veranderd. Van een lekkernij in de schoen naar meerdere cadeautjes uit de zak. En dan heb ik het nog niet eens over de commerciële versie van vandaag de dag. 
Het kan dus prima, een traditie in stand houden en de vorm regelmatig aanpassen.

Het andere punt wat me opvalt en niet begrijp is de felheid en ongenuanceerdheid in de discussie en dan doel ik vooral op de uitingen van de voorstanders, hoewel de tegenstanders ook schreeuwerig uit de hoek kunnen komen. De ongemakkelijkheid die donkere mensen kunnen voelen zodra zwarte piet in het land is vind ik een zwaarwegend argument om te bekijken of het feest aangepast kan worden. Ook iemand als Humberto Tan vond het als kind ingewikkeld als een zwarte piet met een Surinaams accent sprak. Wat is er mooier om die nare gevoelens weg te nemen door middel van een paar kleine aanpassingen?
Starheid zal ons in ieder geval niet verder brengen. 

Het laatste punt is de kinderen. Het zou niet uit te leggen zijn als zwarte piet niet meer in zijn huidige uitvoering bestaat. Echter, de meeste kinderen zijn over het algemeen zeer flexibel en kunnen gemakkelijk schakelen. Als de ouders dat goed begeleiden is er niks aan de hand. 

Ik weet dat er veel mensen het niet me eens zijn. Dat hoeft ook niet.
Wellicht heb ik wel iets geraakt, en als daar iets positiefs uit voortvloeit is dit fijn. Empathie is hier het toverwoord.
Dat staat zwart op wit.