Eén van de argumenten die vaak aangevoerd wordt om vluchtelingen niet welkom te heten is dat het gelukzoekers zouden zijn. Deze mensen komen naar elders waar ze menen het economisch beter te kunnen krijgen. Het woord 'gelukzoeker' heeft een negatieve lading en wordt vaak ook als zodanig uitgesproken alsof het een doodzonde zou zijn.
Wat is geluk? De officiële definitie luidt: 'Het tevreden zijn met de huidige levensomstandigheden'. Je prettig en plezierig voelen dus. Is iedereen die leeft daar niet naar op zoek? Waar je ook bent en wat je voelt, waarneemt, onderneemt en meemaakt? Mensen willen zich graag prettig voelen en doen er alles aan om dat voor elkaar te krijgen. Zij gaan daarvoor op de vlucht, hetzij vanuit een oorlogsgebied, uit een slechte relatie, onprettige woonomgeving of uit een baan die niet meer inspireert. Allemaal zijn we op zoek naar het ultieme geluk en streven we altijd naar iets beters, iets mooiers en iets groters.
Om die reden heb ik nooit begrepen waarom het naar geluk zoeken met afkeur bekeken wordt en vooral ook de hypocrisie die daarmee gepaard gaat. Ook omdat je niet kunt oordelen over hoe een ander zijn ongeluk ervaart en de dromen die hij of zij heeft om het geluk na te streven. En vanuit de welvarende, westerse luie stoel in het mooie huis met grote tuin schijnt het dan gemakkelijk te zijn om te bepalen dat dit geluk niet weggelegd is voor de minderbedeelden op dit gebied. Want hun komst zou wel eens kunnen betekenen dat het opgebouwde geluk daarmee in het gevaar komt.
Voor het bereiken van geluk heb je in veel gevallen economische middelen nodig. Mensen doen er alles aan om die te bemachtigen. Ook de zogenaamde 'echte' vluchtelingen zoeken hiernaar om een beter leven op te bouwen. Heel begrijpelijk, menselijk en nodig voor een beetje geluk. De mensen die het hardst tegen gelukzoekers protesteren zijn vaak de eersten die hetzelfde zouden doen als zij het ergens anders, veelal op economisch gebied, beter kunnen krijgen.
Laten we elkaar het geluk gunnen, ongeacht welke betekenis dit begrip voor iemand persoonlijk inhoudt op de weg er naar toe. Laten
we de uitdrukking 'gelukzoeker' omarmen in plaats van deze met walging uit te spreken en te
bekritiseren.
We zijn het immers allemaal?
helemaal mee eens, ook ik ben een gelukzoeker!
BeantwoordenVerwijderen