De spreuk prijkt nog steeds op één van de gebouwen op het terrein.
Een gesticht met meerdere paviljoens in
de bossen bij Zuidlaren voor mensen met een steekje los, mensen die niet
spoorden en/ of van het padje waren. Ze werden in de begintijd verplicht
opgenomen en met harde hand onder barre omstandigheden verzorgd. Een wereld met
een systeem van strenge regels waar afgedwaalde mensen in een gezinssetting weer
bij zinnen moesten worden gebracht. Omdat de patiënten niet van het terrein af
mochten werd er voorzien in een keuken, een wasserette en zo meer. De mensen
droegen speciale kleding, zodat bij 'ontsnapping' ze gemakkelijk teruggevonden konden
worden.
De voorstelling schetst de ontwikkeling
in de psychiatrie. Werden de behandelde patiënten eerst nog ‘gek' genoemd, na
1950 werd die term verruild voor 'ziek' en kwam er een omslag in de benadering,
behandelwijze en medicatie. De hekken verdwenen, men mocht vrij in en uitlopen
en er werd voor werkkleding en nette kleding gezorgd. 'De mens zien' als
uitgangspunt, kijken wat er nodig is en van daaruit de eventuele behandeling
starten. Lossere regels zorgden er voor dat het voor de mensen prettiger werd
om op het terrein te verblijven. Maar om de 'geestelijke gezondheidszorgtent'
draaiende te houden kwamen er weer andere regels om de hoek kijken. Het
gezonde verstand werd veelal vervangen door protocollen en alle handelingen,
voortkomend uit vaststaande regels, moesten ook nog eens op schrift vastgelegd
en verantwoord worden.
Helaas is dat nog steeds de realiteit.
Op een manier dat het systeem doorslaat en men verzandt in een moeras van
registratiedruk met als gevolg dat de zorg voor de cliënt ondergeschikt raakt. De mens wordt nog
wel gezien maar dan vanachter een computer of door een zorgverlener met een
IPad. Om gek van te worden. Dat is de boodschap die duidelijk klinkt in de theatervoorstelling 'Gekkenwerk.' Om het tij te keren is de campagne
'Minder regelgekte meer zorg' gestart waarvan Lentis, GGZ Nederland maar
ook andere GGZ instellingen in Nederland deel uit maken. Een mooi initiatief om weer terug te gaan naar de basis. Dat is luisteren naar de
hulpvraag van de cliënt en de zorg daarop aanpassen. En dat kan in veel gevallen prima met
ongeschreven regels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten