Koude regen in november

November loopt op zijn eind. Een maand die al meer dan twintig jaar tegenstrijdige gevoelens bij mij oproept. In onze verkeringstijd maakte ik nader kennis met de muziek van rockgroep Guns n' roses, die veelvuldig gedraaid werd door mijn partner Peter. Ik had er tot dan toe weinig mee maar het nummer 'November rain' sloot ik vrijwel onmiddellijk in mijn hart. Over loslaten, elkaar nodig hebben, niets zeker weten, ruimte geven, dingen die voorbij gaan en liefde. De liefde die onverwachts in ons leven kwam door verdieping in elkaar. 'November rain' werd ons liedje.

Peter en ik besloten te trouwen in november, op de 29e. We leefden toe naar de datum en het ging ons beiden voor de wind. We waren gelukkig, blij met elkaar en met ons zelf. Alles was geregeld voor onze bijzondere dag. Onze wereld stortte in toen mijn vader tien dagen voor onze dag er plotseling niet meer was. Een tijd van verwarring en verdriet. Beslissen of en hoe we gingen trouwen, ondertussen de begrafenis met broers en zussen voorbereiden en mijn moeder proberen tot steun te zijn. Op de begraafplaats regende het pijpenstelen. 'De hemel huilt', zei mijn oudste broer.

Het trouwen ging door, zonder feest, slechts een ceremonie in het gemeentehuis met een selecte groep en een ambtenaar die weinig compassie toonde en het vooral erg druk had met zichzelf. Verdrietig en toch blij dat we samen waren. Nog dichter tot elkaar komen en letterlijk beseffen hoe betrekkelijk het leven en de liefde kan zijn. Veel tranen en intense liefde , nog meer tranen maar ook hoop voor de toekomst met elkaar. 

Nog lang niet opgekrabbeld overleed veertien dagen na onze trouwdag de moeder van Peter.  Op de vraag hoeveel een mens kan hebben krijg je uiteindelijk wel een antwoord op het moment dat je breekt. En gelukkig lieten we dat gebeuren en kon dat in volledig vertrouwen door onze liefde voor elkaar.

Onze begintijd werd een goeie vuurdoop om onze relatie te testen op houdbaarheid. Garanties zijn er uiteraard nooit maar de basis werd gelegd in die verdrietige periode in november en december van 1996.

'November rain' staat symbool voor ons en onze liefde, in het bijzonder in deze tijd van het jaar met dubbele gevoelens. Verdrietig maar ook intens mooi. En fijn om te ervaren dat verdriet en blijdschap elkaar altijd zullen blijven afwisselen. En dat niks eeuwig zal duren, zelfs de koude regen in november niet.