'Ik vind het gezellig met jullie dames aan deze tafel en de soep smaakt heerlijk.' De meneer is zojuist bij ons aan tafel komen zitten en heeft het zichtbaar naar zijn zin. Hij vertelt tussen het eten door dat hij hier al jaren werkt en zijn dagen vult met het doorboren van schelpen die, als ik het goed begrepen heb, gebruikt worden om er een soort mobiel van te maken. Geen mobiel in de zin van telefoon maar de schelpen worden door een draadje aan elkaar verbonden en kunnen dan dienen als decoratie. Hij houdt van zijn werk en is tevreden. Straks moet hij nog de rode loper op voor het pronken van kleding tijdens de modeshow. Nu is vooral de soep belangrijk.
Zomermarkt op het Lentis terrein in Zuidlaren. Geen zonovergoten dag maar wel met de temperaturen die bij dit jaargetijde horen. Het terrein is gevuld met stalletjes waar etenswaren, tassen, servies en vogelhuisjes aan de gasten aangeboden worden. Er speelt een bandje, er is een loterij en de plaatselijke bibliotheek biedt boeken tegen spotprijzen aan. Cliënten, vrijwilligers, medewerkers, familie en gasten uit het dorp lopen door elkaar en zorgen voor een gemoedelijke en ontspannen setting. Samen met mijn moeder geniet ik van een broodje hamburger met gebakken uien, die door mijn typische etensstijl op mijn tas belanden, waardoor ik vrijwel onmiddellijk het etiket 'knoeidoos' door mijn vriendin - ook aanwezig en werkzaam op dit terrein - krijg opgeplakt. Daarbij lepelt ze richting mijn moeder nog eens twee van mijn mindere eigenschappen op om het daarna goed te maken met de opmerking dat ik verder wel goed gelukt ben.
Het is vooral de puurheid van een aantal cliënten waar ik vanmiddag door geraakt word. Door allerlei omstandigheden, pech, het verkeerde moment op de verkeerde plaats, onveilige leefomgeving en zo meer zijn ze op deze plek terecht gekomen en doen ze hun uiterste best om wat van hun leven te maken. Ook de vrijwilligers stralen passie voor hun werk uit en de wederkerigheid is absoluut invoelbaar. Ik praat aan het eind van de middag nog met een medewerker die verantwoordelijk is voor de groenvoorziening op het terrein. Ondanks alle bezuinigingen van de afgelopen jaren, waardoor hij op verschillende plekken binnen de instelling werkzaam is geweest, heeft hij nog steeds veel plezier in zijn werk en is het vooral het contact met de cliënten waar hij zijn energie uit haalt. Gedrevenheid is het woord wat bij me opkomt.
Met dat gevoel loop ik even later het terrein weer af. De lp 'And're André - 50 onvergetelijke liedjes' van van Duin, waar ik in het begin van de middag in de kringloopwinkel tegenaan liep, is dan al lang uit mijn gedachten verdwenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten