Twijfelpunt

De laatste tijd betrap ik mij erop dat ik fietsend vanaf de Pulvertorenstraat in Leek links het trottoir neem, om zo via het Vredewoldplantsoen op het fietspad op de Lindensteinlaan te komen. Ik vermijd op deze manier het bruggetje dat de Samuel Leviestraat scheidt van het Vredewoldplantsoen en waarop je als fietser overgeleverd bent aan de oplettendheid, coulance en snelheid van de gemotoriseerde weggebruikers. Hoewel ik weet dat het niet de bedoeling is om als fietser gebruik te maken van de stoep is de verkeerssituatie op deze plek de oorzaak van mijn recalcitrante gedrag. Want sinds de herstructurering van dit gebied is er op de bewuste plek abrupt een einde gekomen aan het fietspad en word je als fietser geacht om over het bruggetje je weg te vervolgen. Als je vanaf de kant van Albert Heijn komt moet je schuin links oversteken om op het fietspad te komen. Tijdens deze oversteek moet je de automobilisten van zowel van achteren als tegemoetkomend scherp in de gaten houden, want hoewel het fietsgedeelte gemarkeerd is met strepen staan daar geen haaientanden op de weg en hoeven ze daar officieel niet te stoppen. 

De verhoging is gemaakt om het naderende verkeer tot langzaam rijden te manen maar in de praktijk is in veel gevallen het tegendeel waar en ben ik altijd weer blij als ik ongeschonden het fietspad bereikt heb. En ik ben niet de enige want ik hoor van veel mensen dat men zich minder veilig voelt dan voorheen, toen het fietspad nog gewoon doorliep tot het Boveneind. 

De gemeente Leek is echter van mening dat de verhoging van het bruggetje het gevoel van veiligheid vergroot doordat de ontstane verkeerssituatie twijfel oproept en men hierdoor extra alert zou zijn. Twijfel lijkt mij in dit verband geen goeie basis om het gevoel van veiligheid te vergroten. Wél een goede graadmeter om de gecreëerde situatie nog eens ter heroverwegen. Ik moedig de gemeente Leek van harte aan dit te doen.