Inspiratie binnen handbereik

'Kijk, hij zit er weer!' Mijn collega staat in de deuropening van mijn kantoor en wijst naar buiten. Ik kijk links uit het raam en mijn oog valt onmiddellijk op een ontbloot en bruin mannelijk bovenlijf. Verdiept in zijn krant, zittend op een balkon, zijn knieën gebogen en zijn voeten rustend op de witte balustrade. Geen oog voor zijn omgeving en zich totaal niet bewust van de dames die vanuit het gebouw aan de overkant hem observeren.

Bij mooi weer zitten wij eerste rang en is het uitzicht op deze jongeman een welkome afleiding als de kantoorwerkzaamheden, met een blik naar buiten, overdacht moeten worden. Ik ken mindere uitzichten, in het Gronings aangeduid als 'kon minder' waar 'schitterend' mee wordt bedoeld. Nadat we een andere collega uitleg geven wat met het begrip 'hunk' - zo noemen we hem-  wordt bedoeld blijven we nog even zwijgzaam staren naar de fijne aanblik.

Terwijl hij zijn hand een paar keer door zijn donkere haardos haalt en de bladzijde van zijn krant omslaat besluiten we om hem voor nu met rust te laten en ons weer te storten op de werkzaamheden waarvoor we hier op kantoor gekomen zijn en dat is in eerste instantie niet het bekijken van mannelijk schoon. Dat gaat helemaal lukken. Door af en toe een blik naar buiten te werpen weten we weer dat de secundaire arbeidsvoorwaarden binnen dit bedrijf uitstekend zijn.