Af
en toe zie ik het via sociale media langskomen. (Ernstig) zieke mensen,
die door de artsen zijn opgegeven, genezen door gebed. Ook blinden gaan
weer zien, kreupelen kunnen plots weer lopen en doven kunnen weer horen
nadat ze zich bekeerd hebben, zich storten in het gebed of voor zich
laten bidden door de leiders van de kerk. De evangelische gelovigen geloven dat hun God prachtige dingen kan doen als er maar veel tot Hem gebeden wordt.
Dit
roept bij mij altijd meer vragen op dan dat ik antwoorden krijg. Vragen
als waarom het lijkt alsof Hij vanuit een bepaalde willekeur mensen
uitkiest, wat de frequentie van veel bidden is, wat als er geen genezing
plaatsvindt en hoe om te gaan met het schuldgevoel wat dit met zich
meebrengt? Immers, veel mensen kunnen in de problemen komen en worstelen met de vraag waarom een ander wel en zij geen genezing ontvangen? En blijf je tot in het oneindige door bidden omdat er toch nog ergens een sprankje hoop is om beter te worden?
Buiten
het feit dat ik niet in genezing via een gebed geloof vind ik het nogal
hoogmoedig dat mensen menen te weten welke voorwaarden een God , als Hij
al bestaat, stelt om wel of niet tot genezing over te gaan. En
daarbij, als gebedsgenezing op die schaal plaatsvindt zoals men doet
voorkomen, waarom wordt dit dan niet breed uitgemeten in de pers en
waarom is het geen terugkerend item bij programma's als Nieuwsuur en Vinger aan de pols?
Op
een wonder kun je altijd blijven hopen maar ik zie niet in waarom onverklaarbare genezingen aan een God toegeschreven zouden moeten worden. Net als bij rampen en
oorlogen dit als straf wordt gezien om over vragen als waarom Hij deze
niet wist te voorkomen nog maar te zwijgen. Vragen waar nooit een
antwoord op gevonden zal worden, en aannames die nergens op gebaseerd zijn. Dergelijke God wordt door de mens
geschapen, niet andersom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten