zaterdag 24 december 2016

Een avond in Drachten

In onze vriendinnengroep waren we het er al gauw over eens dat we de muziekfilm 'De Zevende hemel' moesten gaan zien. Aangezien Assen een goeie bioscoopzaal heeft,  waar je languit kunt relaxen en niet in de benen hoeft om passanten de ruimte te geven, was die keuze eveneens snel gemaakt. Nadat we een datum hadden geprikt was het regelen van de bioscoopkaartjes nog maar een fluitje van een cent. Maar daar diende de bekende kink in de kabel zich aan. Want op de datum die wij gepland hadden had Assen bedacht de film juist dan niet te vertonen. Vrijwel direct na deze constatering ging het los op Whatsapp want we moesten op zoek naar een plan B. Een andere film? Een andere datum? Of toch dezelfde maar dan elders?  We gingen voor dit laatste en kwamen in onze zoektocht uit in het Friese Drachten. De kaartjes werden opgehaald door de aardige man van één van ons, de pizzeria werd geregeld en niets stond meer in de weg voor een leuke ladysnight out.

In het centrum bleek het zoeken naar een parkeerplaats best een uitdaging. Na wat rondjes rijden om uit te komen op een doodlopende dubieuze parkeerplaats waar,  heel toepasselijk in deze kersttijd,  geen plaats voor ons was, vonden we een plekje in de straat waar de pizzeria zich bevond. Onze BOB voor vanavond  werd beloond door een barmhartige Drachteriaan die haar zijn parkeerkaartje, dat nog een uur geldig was, vol overgave aanbood.  Volgens haar eigen zeggen was haar inzet van een zo dom mogelijk  gezicht de aanleiding voor dit gebaar. Ik hou het erop dat hij vanuit de kerstgedachte zijn daad verrichtte.

Nadat we een plekje kregen toegewezen ontvingen we de kaart waarop de keuze in pizza's - as always -  veel te groot was. De serveerster tipte ons de aanbieding: een pizza naar keuze, twee drankjes en een nagerecht of koffie voor veertien euro.  Daar hoefden we niet lang over na te denken en namen het aanbod met acht handen aan. Tijdens het nuttigen van onze pizza werden we minstens vier keer gevraagd of alles naar wens was. Door deze enigszins drammerige controle en onderbreking in onze gesprekken over gewicht en andere wezenlijke levenszaken kregen we bijna de indruk dat er aan het veertien euro arrangement een soort van tijdslimiet gebonden was. Vrouwen boven de veertig laten zich echter niet zo snel uit het veld slaan dus namen we de tijd die we nodig hadden. Maar ook weer niet te lang want het hoofdprogramma van deze avond kwam in zicht. Nadat we hadden afgerekend liepen we in een nat en onstuimig weertype richting de bioscoop.

De bioscoopzaal was nagenoeg leeg. Ietwat verbaasd over dit feit bood dit ook perspectief. We konden kiezen waar we wilden zitten en hadden de mogelijkheid om onze,  al dan niet van schoenen ontdane,  voeten op de stoelen voor ons neer te leggen.  Nadat we werden overladen door de gebruikelijke reclame,  voorafgaand aan de film,  kon het genieten beginnen. Onze verwachtingen werden zeker niet beschaamd. Mooie scenes werden afgewisseld met gevoelige liedjes waardoor het goede verhaal in de film uitstekend tot uiting kwam. De tranen vloeiden rijkelijk, niet alleen op het doek maar ook over de wangen van een aantal van ons. Een feest van herkenning en zeker een bezoek waard. Met enige tegenzin verlieten we na de aftiteling de zaal, min of meer gedwongen door de sympathieke schoonmakers die hun werk moesten doen voor het volgende bezoek. Met een smile op onze gezichten gingen we de buitenlucht weer in.

De nazit werd gehouden in een hippe tent, genaamd de 'Swetser'. Hoewel deze naam doet vermoeden dat de zaak wat over de top is, wordt, zodra je binnenstapt,  het tegendeel de waarheid. Goeie muziek, aardige, vlotte bediening en gezelligheid. Afgezien van een opdringerige enkeling,  die het behoorlijk druk had met het (lekker belangrijk)  schatten van onze leeftijd,  en zich tevens vereenzelvigde met de benaming van dit Grand café  klopte alles in deze zaak. Lachend, pratend, observerend, analyserend, af en toe liplezend als gevolg van de harde muziek,  vloog de tijd voorbij in deze zaak,  die in de nabije toekomst verzekerd is van een bezoekje van onze kant.

En zo kwam er een eind aan een supermooie avond met uitstekend gezelschap die het begin werd van het kerstweekend van 2016.
Kerst of geen kerst, vriendschap, verbondenheid en onvoorwaardelijke liefde zijn drie van de belangrijkste zaken die de basis vormen voor een waardevol leven.

Fijne dagen!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten