De top 2000 is aan! Bij vrijwel elk liedje ploppen er, net als bij velen met mij, herinneringen op.
Bijvoorbeeld Fats Domino's 'Blueberry hill'. Het was zo ongeveer mijn eerste kennismaking met de popmuziek, half jaren 70. Wij waren die zomer op vakantie in Zwolle en mijn vader was helemaal gek van dit liedje. We hadden een cassetterecorder mee en het bandje werd keer op keer teruggespoeld. Google leert mij dat dit nummer twintig jaar eerder ook al een hit was. Hetzelfde geldt voor 'Lola' van de Kinks. Hoewel ik toen nog maar weinig van de tekst begreep zong ik het bijna woordelijk mee.
Ik vond het wel bijzonder dat mijn vader, die eigenlijk niet zoveel met popmuziek had, van bepaalde nummers echt kon genieten. Ik denk hierbij aan 'Woman in love' van Barbara Streisand. Op de elpee, die mijn zus had, stond Barbara innig afgebeeld met niemand minder dan Barry Gibb - beiden in het wit - met wie ze het nummer Guilty van de gelijknamige elpee zong. 'Nikita' van Elton John (dit komt vast ook door de mooie videoclip), 'Daar gaat ze' van Clouseau en Herman van Veens 'Hilversum 3' waren ook favoriet bij hem. Rustige, gevoelige liedjes konden zijn waardering blijkbaar wegdragen want de stevige nummers betitelde hij als herrie of stampmuziek.
Niet gehinderd door dit feit draaide ik alles wat maar voor handen was. Uren kon ik in de weer zijn met cassettebandjes en legde een heel dossier aan van elk opgenomen liedje en op welk bandje deze te beluisteren was. Hier ging het ook wel eens fout want soms was ik er niet zeker van hoe je de titel van een nummer (er was nog geen internet) spelde en gokte ik bij het uitschrijven ervan. Zo 'betitelde ik 'Avalon' van Roxy Music als 'Ever long'. Toen ik het bandje uitleende aan een vriendin en haar broer het onder ogen kreeg werd er smakelijk om mijn fout gelachen. Ik vrees dat ze dit nog steeds doen als het ter sprake komt.
Tevens hilarische herinneringen als ik het zinnetje 'Is it me you looking for' uit 'Hello' van Lionel Richie hoor. Het eerste vriendje van mijn zusje zong 'I love you' in plaats van bovengenoemde tekst. Het was in de paasvakantie van 1984 en ik zat vlak voor mijn mavo examen.
'Gimme, gimme, gimme' van ABBA brengt mij onmiddellijk terug naar de slaapkamer van een schoolvriendinnetje die naar mijn idee alle nummers, maar dan in cassettevorm, van deze Zweedse popgroep had. Met bewondering voor Frida en Agneta, zij was mijn idool, werden de liedjes daar tot in den treure gedraaid.
Bij 'Listen to the music', Paradise by the dashbordlight' en 'Don't stop thinking about tomorrow' word ik terug geslingerd naar de 'niks aan de hand' schuurfeesten op het platteland. Tussen de stropakken werd er gedanst tot in de late uurtjes.
En niet te vergeten Nena en Kim Wilde. Wat was ik verknocht aan de muziek en de performance van deze dames in de jaren 80. Wat was er mooier dat ze 20 jaar na dato verenigd werden en het prachtige 'Anyplace, anywhere, anytime' maakten.
Spargo, Kool & the gang, Talk Talk, Doe Maar, Wham, the Police, ik zou nog uren door kunnen gaan. Ook over een dregnummer als 'The firestarter' van The Prodigy en een kwijlnummer als 'I will always love you' van Dolly Parton is nog van alles te zeggen.
Dat ga ik nu niet doen. Ik zit klaar voor 'Peter Gunn' van Emerson Lake and Palmer.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten