(December) bezinning

'Als onze regels je niet bevallen, ga je maar terug naar je eigen land.'  Deze weliswaar gekuiste versie -  als uiting van geïrriteerdheid -  en de laatste tijd vaak te horen in de (sociale) media maar ook op feestjes en andere sociale gelegenheden, zal niemand ontgaan zijn.
Nu het Sinterklaasfeest achter de rug is en daarmee de zwarte piet discussie op zijn retour zal deze uitspraak wellicht minder vaak ten gehore worden gebracht. Goed beschouwd betekent het iets als het monddood maken van iemand die, bijvoorbeeld vanuit achtergrond, verdieping of levenservaring,  een ander licht op een, voor het oog vaststaand gegeven, gebruik of gewoonte wil laten schijnen. Het feit dat hij of zij in Nederland woont en er misschien zelfs geboren is wordt voor het gemak vergeten. Want 'onze' tradities moeten blijven bestaan.

Nu wil ik het niet over de zwarte piet discussie hebben maar wel over tolerantie en empathie in het bijzonder. Waarom voelen sommige mensen zich zo snel aangevallen en gaan ze direct op hun strepen staan? Een interessante vraag hierbij is waarom er zoveel waarde gehecht wordt aan een uitspraak of mening van een ander. Je zou het toch ook voor kennisgeving aan kunnen nemen en naast je neer kunnen leggen? Daar is natuurlijk van alles over te zeggen maar nog mooier zou zijn als je gaat onderzoeken waarom iemand bepaalde denkbeelden heeft ontwikkeld. Vanuit een soort compassie of nieuwsgierigheid,  als in belangstelling.  Het lijkt misschien wat eng omdat je bang bent dat je daarmee je eigen identiteit op moet geven. Want, 'wie ben je als je eigen overtuiging niet (meer) klopt?'  Deze uitspraak van een hele goede bekende sprak mij aan omdat daar wellicht de basis ligt voor de defensieve houding van sommige mensen. 

Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat het feit dat je niets zeker weet je leven kan verrijken. Als je niets zomaar voor waarheid aanneemt en blijft twijfelen kun je jezelf blijven ontwikkelen op allerlei vlakken. Ook wordt, door deze houding, het contact met de mensen om je heen intenser en kan de relatie meer diepgang krijgen. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn of te worden maar met begrip kom je heel ver. Met de uitspraak waarmee ik dit stukje begon timmer je alles dicht en is er geen gesprek meer mogelijk. Jammer en ook helemaal niet nodig.
'Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede' is een hele mooie tekst in dit verband.


Het gedicht dat ik schreef sluit hier op aan