Op die fiets

Met een tas boodschappen loop ik richting mijn fiets. Als ik daar bijna ben zie ik dat mijn stalen ros tussen de andere fietsen, die in het rek staan, op de grond ligt. Er staan drie mensen in de buurt van mijn fiets. Een mevrouw, een jongen en een meisje, alle drie met een fiets in hun hand. Ik kijk eens naar mijn fiets en maak een 'nou ja zeg' uitdrukking met mijn gezicht. Het meisje is in gesprek met de mevrouw en staat met de rug naar me toe, ze heeft me niet zien aankomen. Ik kan het gesprek niet verstaan want het gaat in een taal die ik niet ken.

Als ik mijn tas op de grond neerzet om mijn fiets op te pakken zie ik dat het meisje aanstalten maakt om van haar fiets te stappen om hetzelfde te doen. Als ze ziet dat ik het al gedaan heb zegt ze: 'I'm sorry.' 'Het is oké,' zeg ik.

Met een lichtelijk gevoel van schaamte fiets ik naar huis. In de gauwigheid had ik de conclusie getrokken dat het meisje of de twee anderen mijn fiets omver hadden gegooid en stiekem weg wilden gaan. Aan het gezicht van het meisje zag ik dat ze dit helemaal niet van plan was en dat ze mijn fiets, die waarschijnlijk per ongeluk door haar toedoen op de grond terecht was gekomen, gewoon weer rechtop wilde zetten.

Bij het woord conclusie op encyclo.nl staat: 'Besluit na onderzoek of goed nadenken.'
Voorvallen als deze houden me scherp. Even boodschappen doen.