Seizoenen

Een regenachtige middag in augustus. Hoewel de bomen nog volop in het bezit zijn van bladeren, doet de manier waarop de wind ze doet bewegen en met ze speelt mij denken aan de herfst. Dit is slechts mijn observatie vanaf de bank want toen ik vanochtend de supermarkt uit liep sloeg de warme zomerlucht mij om de benen, die omgeven waren door een jeans. De geur van stoofperen in rode wijn die vanuit de keuken mijn neusgaten binnenstroomt doet overigens vermoeden dat het Kerst is maar omdat ik ze gisteren uit de tuin van een vriendin kreeg staan ze vanavond al op het menu.

Mijn laatste vakantieweek loopt tegen zijn einde en nog even en het is weer september. Vroeger, als kind, had ik een hekel aan deze maand omdat de school al weer een tijdje was begonnen, de zomer eindeloos ver weg leek en de eerst volgende vakantie nog lang op zich liet wachten. Nu beleef ik het anders en ervaar ik september vaak als een cadeautje als de zon nog warm is en je halverwege de maand nog in je korte broek kunt lopen.

Alle seizoenen schijnen zo hun charme te hebben maar op een koude dag in januari kan ik die maar moeilijk vinden. Deze eerste maand, nog ver verwijderd van de lente, heb ik altijd een lastige gevonden. Met haar 31 dagen lijkt ze eindeloos te duren, vernoemd naar de Romeinse god Janus en met bijnamen als louwmaand, ijsmaand, wolfsmaand of hardmaand wordt haar imago er ook niet veel beter op. Ik beviel die maand van mijn eerste zoon. Als een verrijking van een sombere en donkere maand werd hij geboren op de 18^e, wat ook nog eens mijn lievelingsgetal is. Januari is sinds zijn komst een klein beetje lichter geworden, temeer nu ik elk jaar op zijn geboortedag aan de zwaarte van de bevalling denk en ik mij ten onrechte liet aanpraten dat je de pijn snel weer vergeten zou zijn. Daarmee vergeleken is januari een warme augustusmaand.