Stad

Ik word altijd een beetje melancholisch en toch vrolijk als ik draaiorgelklanken hoor. En door de melodie “Stay with me till the morning”  van Vicki Brown, die nu klinkt vanuit de klankkast, worden ook nog eens nostalgische gevoelens naar boven gebracht. Het moet ongeveer 25 jaar geleden zijn dat ik na een nachtje stappen op de fiets door de stad reed en de vriendin die ik achterop had dit liedje, op de weg naar huis, neuriede.  Als “Shape of you” van Ed Sheeran hierop volgt verdwijnt dat ‘goeie oude tijd’ gevoel vrijwel onmiddellijk en word ik weer terug geslingerd in het heden.

Een middagje in Groningen. Met Bommen Berend op komst is de kermis begonnen en mag het publiek het eerste uur gratis gebruik maken van de attracties wat betekent dat het op de Grote markt zwart is van mensen. Met mijn jongste beklom ik , op zijn verzoek, de Martinitoren en namen we van grote hoogte de stad en haar omgeving in ons op. De klim naar boven herinnerde mij eraan hoe het mijn lichamelijke conditie is gesteld en vroeg ik mij af waar het mis is gegaan maar vooral hoe ik die weer op een acceptabel niveau kan krijgen.  

Op de trappen tegenover het Stadhuis wacht ik op mijn zoon die even een Minion wil grijpen en geniet ik van de diversiteit van de mensheid die zich voor mijn ogen afspeelt. Het straatbeeld wordt beheerst door opa’s en oma’s met kleinkinderen, jongens en meiden, al of niet in gezelschap van hun ouders, studenten in de Keiweek en getatoeëerde, zwaarlijvige tienermoeders, die al rokend achter de buggy hun weg vervolgen. De zon schijnt en er heerst een ‘niks aan de hand’ sfeertje in deze mooie hoofdstad.

Vlak voordat we huiswaarts gaan eten we nog een citroen aardbeien ijsje van het karretje schuin tegenover de HEMA. Met de aangeschafte Calvin Klein onderbroeken van mijn zoon en een paar shirtjes voor ons beiden bestijgen we even later lijn 3 en laten we drukte voor vandaag achter ons.  Morgenavond nog even ‘Noorderzonnen’ in het plantsoen. Gezellig!