Het eind van het jaar is voor velen een tijd van bezinning en reflectie. De top 2000 doet daar nog een schepje bovenop en zorgt er voor dat naast 2017 het hele leven onder een vergrootglas wordt genomen. Bijna elk nummer herinnert mij er aan hoe oud ik was, wat ik toen deed, met wie ik omging en meestal ook hoe ik mij voelde ten tijde dat het een hit was. Voor mij altijd een bijzondere manier om het jaar af te sluiten.
2017 was in vele opzichten een prachtig jaar. Ik mocht mijn 50e verjaardag en ons 20 jarig huwelijk vieren. Ik schreef over mijn belevenissen en observaties wat resulteerde in een vaste column in de streekkrant. Ik ontwikkelde mij in het schrijversvak door een verdiepingscursus aan de Schrijversvakschool. Het schrijven is een manier van leven geworden, een soort verslaving wat net als bij hardlopers een ultiem geluksgevoel oplevert. Soms zijn het gedachten, soms wil ik een punt maken, soms probeer ik aan te zetten tot denken of schets ik puur een situatie. Maar soms probeer ik ook dingen voor mezelf helder te krijgen door er over te schrijven. Er gebeurt dus van alles tijdens het schrijfproces, wat ik als een verrijking van mijn leven beschouw.
In 2017 had ik lief, had ik verdriet, had ik hoop, werd ik teleurgesteld, ging ik stuk van het lachen, ontmoette ik inspirerende mensen, liet ik mij verrassen, moest ik verwachtingen bijstellen, dacht ik na, kwam ik mezelf tegen en maakte ik herinneringen. Soms alleen, vaak met lieve mensen om mij heen. Dit maakte 2017 tot een intens mooi jaar waar ik met positieve gevoelens op terugkijk.
Ik ben klaar voor 2018!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten